BUHURDANLIK

Etimolojik olarak Arapça’ya dayanan buhur kelimesi, yakıldığı zaman dumanlarından karakteristik ve hoş kokularını yayan kök, bitki ve tohumlara verilen genel addır. Çok eski zamanlardan beri kullanılan bu sözcüğün Türkçe karşılığı için tütsü kelimesini kullanılabilir, ancak buhur veya buhurdanlık terimleri de dilimizde yerini almıştır. Kullanıldığı ilk dönemlerde buhurun, bilhassa dini törenler ve spiritüel etkinliklerde kişilerin manevi olarak tam anlamıyla arınmalarını sağladığına inanılmaktadır. Modern çağda ise bu etkilerinin yanında buhurdanlıklar evlerde ya da benzeri kapalı ortamlarda doğal koku verici materyaller olarak kullanılmaktadır.